เรื่องประวัติของขนมบ้าบิ่นมีหลายที่มา แต่ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่ได้ลงความเห็นว่า ขนมบ้าบิ่นนี้อาจมีรากฐานจากขนมโปรตุเกส เพราะว่า ขนมไทยหลายชนิด มีต้นกำเนิดมาจากชาวโปรตุเกส ที่เริ่มเข้ามาทำการค้ากับสยาม ตั้งแต่สมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช
การผสมผสานวัฒนธรรมอาหารของไทยกับโปรตุเกสเป็นส่วนสำคัญที่เป็นเอกลักษณ์ของอาหารไทยโดยทั่วไป การนำเอาส่วนประกอบและเทคนิคในการทำอาหารจากประเทศอื่นมาผสมผสานกับสูตรอาหารของไทยเป็นเรื่องธรรมเนียมที่เห็นได้บ่อย ซึ่งการผสมผสานนี้เกิดจากการมีการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและการค้าขายที่เป็นมากมายในอดีต
เรื่องของขนมบ้าบิ่นก็เป็นตัวอย่างหนึ่งที่แสดงถึงการผสมผสานวัฒนธรรมอาหารระหว่างไทยและโปรตุเกสอย่างชัดเจน จากประวัติศาสตร์ที่ว่ากันไปข้างต้น เราเห็นได้ว่า ขนมบ้าบิ่นมีลักษณะที่คล้ายกับขนมโปรตุเกสชื่อ เกชาดาซ เดอ กูอิงบรา (Queijadas de Coimbra) ที่มีส่วนผสมหลักคือเนย แต่เนื่องจากความยากลำบากในการนำเนยเข้ามาในสยามในสมัยก่อน ชาวสยามจึงค้นหาวัสดุทดแทนจากสินค้าท้องถิ่นอย่างมะพร้าวทึนทึกขูด เมื่อนำมะพร้าวทึนทึกขูดมาผสมกับส่วนอื่น ๆ ของสูตร ก็ทำให้เกิดขนมบ้าบิ่นขึ้น ซึ่งมีลักษณะเด่นที่ต่างจากขนมโปรตุเกสเล็กน้อย
การนำเอาเครื่องปรุงรสที่ใช้ในอาหารไทยมาใช้กับขนมบ้าบิ่นก็เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของการผสมผสานวัฒนธรรมอาหาร โดยเฉพาะเรื่องของใบเตยที่มีกลิ่นหอมและรสชาติหวาน ๆ ที่เป็นเอกลักษณ์ของอาหารไทย การใช้ใบเตยในการทำขนมบ้าบิ่นไม่เพียงแต่เพิ่มรสชาติและกลิ่นหอมให้กับขนมเท่านั้น แต่ยังเป็นการนำเอาส่วนเนื้อของวัตถุดิบไทยมาผสมผสานกับวัตถุดิบของโปรตุเกสอีกด้วย ทำให้ขนมบ้าบิ่นเกิดความเป็นเอกลักษณ์และมีความพิเศษในรสชาติและลักษณะต่าง ๆ ที่ไม่เหมือนกับขนมโปรตุเกสแบบต้นฉบับ
เรียบเรียงบทความโดย
ของบริษัท วันเอเชียฟู้ด จำกัด
ติดต่อและติดตามข่าวสารจากเรา
